Strenger zijn voor elkaar en voor onszelf, strenger dan we ooit gewild hadden, is de enige manier om de coronacijfers naar beneden te halen. De overheden van alle niveaus hebben het intussen en eindelijk begrepen maar het zijn vooral de mensen zelf die doordrongen moeten zijn van de rechtvaardigheid van deze strenge regels.
Natuurlijk hadden we allemaal gehoopt op een ontspannen herfstvakantie waarbij corona niet meer alles overschaduwend aanwezig zou zijn, natuurlijk hadden we graag onze jaarlijkse familiereünie laten doorgaan en samen een wandeling gemaakt naar de kerkhoven, en natuurlijk keken we uit naar eindelijk weer eens een mooie voorstelling in de Vlaamse opera,…
Als in het voorjaar een lockdown de enige manier was om de pandemie te vertragen, waarom zou dat dan nu anders zijn?? De beelden van Luikse ziekenhuizen evenaren intussen, jammer genoeg, bijna de beelden van Bergamo. Bergamo is in ons collectief geheugen gebeiteld als de stad waar zieken op ziekenhuisgangen lagen te sterven…
Voor de ganse wereld zal Bergamo, die fantastisch mooie en gezellige typisch Italiaanse stad, gekoppeld blijven aan corona en aan het beeld van een te trage overheid die een ramp niet kon voorkomen. Gaan Luik, en misschien later ook Brussel en Antwerpen, het lijstje aanvullen? In ieder geval wel als er niet drastisch wordt ingegrepen en mensen eindelijk begrijpen dat het vooral hun eigen gedrag is dat erger kan voorkomen.
De overheid voert in deze geen pestmaatregelen uit, de overheid doet, met enige vertraging, wat van een overheid verwacht wordt. Dat zijn niet altijd populaire beslissingen, maar dat is de essentie van besturen en dus van verantwoordelijkheid opnemen.
We moeten de besliste maatregelen absoluut rigoureus opvolgen en, als het even kan, zelfs meer doen dan ze opleggen!