De verkiezingen in Lier zijn positief verlopen voor N-VA en Open Vld. De coalitie tussen beide partijen wordt voortgezet met een eerder krappe meerderheid, maar dat heeft ook in de vorige bestuursperiode voor geen enkel probleem gezorgd. Er zullen enkele nieuwe schepenen in het college komen en met de bevoegdheden wordt wat geschoven. Klaar is Kees dus? Over tot de orde van de dag? Neen, dat nu ook weer niet.
Tijdens de verkiezingscampagne werden er veel standpunten naar voor gebracht, door alle partijen maar vooral onze partij heeft haar duit hierbij meer dan behoorlijk in het zakje gedaan. Ook al maken we reeds sinds 1983 deel uit van de Lierse coalitie en hebben we heel die tijd de visie voor de toekomst van Lier uitgetekend en mee vormgegeven in de praktijk, het is niet bedoeling om nu zomaar de lijn door te trekken.
De maatschappij evolueert immers razendsnel, ook Lier wordt elke dag diverser, de beleidsuitdagingen zijn immens… Daarom moet elke politicus dagelijks nadenken over de manier waarom hij of zij deze nieuwe uitdagingen wil aanpakken, met welke partners en met welke hedendaagse hulpmiddelen.
Open Vld heeft tijdens de campagne voluit de kaart getrokken van participatie, wijk-en burgerbetrokkenheid en wil dit nu als belangrijkste beleidsthema ook vormgeven in het nieuwe bestuur. Het moet één van de nieuwe accenten worden in de komende bestuursperiode.
Onze partij is altijd voortrekker geweest van inspraak en medezeggenschap. Zelf heb ik tijdens mijn ganse politieke carrière gehamerd op het belang van samenspraak en medebestuur: als jong Vlaams parlementslid heb ik het voorstel van decreet op de leerlingenraden (vanuit de oppositie) goedgekeurd gekregen, als minister van Onderwijs heb ik werk gemaakt van het participatiedecreet, in Lier heb ik gewerkt aan klachtenbehandeling en wijkmanagement.
Het is nu tijd om de kers op de taart te plaatsen en een brede burger-en wijkparticipatie en –betrokkenheid definitief op gang te trekken in onze stad. Mensen zijn daar klaar voor, ze verwachten deze volwassen vorm van bestuur als nooit tevoren. Beter dan wie ook, besef ik dat deze inspraakvisie niet mag leiden tot eindeloos gepalaver of tot het recht van de sterkste waarbij altijd dezelfde roepers het laken naar zich toe proberen te trekken.
Ik ben er echter ook van overtuigd dat door goed te luisteren naar alle mensen en dan pas plannen te maken en beslissingen te nemen, een bestuur aan draagkracht kan winnen. Openheid leidt uiteindelijk altijd tot respect en tot betere beslissingen.