Enkele dagen geleden ontstond er nogal wat commotie bij de lezers van De standaard, en later bij het publiek in het algemeen, door een opiniestuk in de krant over de ongemakken van voetgangers op straat.
Aanleiding was een aantal ervaringen met hoog onveiligheids-gevoel bij de schrijver-voetganger. In het stuk werd krachtig gepleit voor meer aandacht voor de “echte” zwakke weggebruiker, namelijk de voetganger, en voor veel meer discipline bij fietsers.
Ook de noodzaak aan een meer transparante regelgeving voor fietsers werd onderstreept. De pijlen werden voor één keer dus NIET gericht op de automobilisten maar op de gebruikers van de fiets in al zijn vormen. Want het zijn er tegenwoordig nogal wat: gewone fietsen, elektrische fietsen, bakfietsen, steps, gewone en elektrische, speed-pedelecs, mountainbikes, BMXen, tandems, minifietsen, racefietsen, enz…
En allemaal gebruiken ze dezelfde smalle fietspaden of de zijkanten van de rijweg, meestal compleet ongeschikt om een zekere snelheid te halen. Wat ze toch proberen…
Ik kon er mij helemaal in vinden. Als je vandaag als voetganger bijvoorbeeld in Antwerpen het station buiten stapt, is het naar zes kanten tegelijk kijken, wil je niet aangereden worden door een fietser, of niet minstens een niet-mis te verstane verwensing naar je hoofd geslingerd krijgen!
Veel fiets- en voetpaden lopen in elkaar over, zonder verschil in hoogte: veiliger voor fietsers, veel gevaarlijker voor voetgangers… Langs veel Vlaamse straten en wegen zijn wél fietspaden maar geen voetpaden: iedereen dan maar op het fietspad? Weer verwensingen naar je hoofd geslingerd!!
Ook in onze stad zou meer aandacht voor de echte zwakke weggebruiker aan de orde moeten zijn. Ons historisch centrum is sowieso al een kluwen van elkaar hinderende vrachtwagens, autobussen, auto’s en fietsers waarbij een voetganger voortdurend zijn weg moet zoeken naar het meest veilige deel van de weg.
Een “voetgangerstoets” bij de heraanleg van elke straat of plein is hoogdringend aan de orde. En vervolgens een plan om de toets systematisch uit te voeren voor alle bestaande wegen. Meer aandacht van de politie voor de manier waarop fietsers zich door de stad verplaatsen, is eveneens een must.
Onze stad heeft de ambitie een echte fietsstad te zijn en dat is mooi. Maar fietsers en voetgangers zich in volledige harmonie naast elkaar laten bewegen, zou nog mooier zijn!
Marleen Vanderpoorten