We zijn het verdomd niet gewend onze dagelijkse handel en wandel opzij te schuiven en zuinig om te gaan met contacten en amusementjes. De gezondheid van iedereen staat nochtans op het spel en dus is er geen weg naast.
We komen zo met onze voetjes op de (harde) grond in het besef dat zoveel dingen die deel uitmaken van ons leven allesbehalve vanzelfsprekend zijn, en dat we niet geleerd hebben dit blijvend te appreciëren. Etentjes, uitjes allerhande, terrasbezoekjes, onze wekelijkse sportpret, drukke markten en winkels, buitenlandse reizen…ze moeten nu allemaal even wijken voor een hoger belang, het waarborgen van de gezondheid van iedereen.
Natuurlijk is het jammer dat een reeds lang geplande en betaalde reis wordt geannuleerd, dat het feest voor de zoveelste verjaardag van een grootouder niet kan doorgaan, dat zoveel sportwedstrijden en heel veel van onze hobby’s worden geschrapt… Maar dit zijn luxeproblemen en dus bijzaak. Echte problemen moeten nu aangepakt en opgelost worden.
We mogen weer eens beseffen hoe efficiënt, performant en betaalbaar onze gezondheidszorg is, hoe aandachtig werkgevers en overheid met de zorgen van mensen omgaan en hoe begaan de onderwijsverstrekkers zijn met het welzijn en de toekomst van jongeren.
Voor veel zelfstandigen, vooral in de horeca is de deuren sluiten weliswaar een financiële ramp. De sterken onder hen nemen creatieve maatregelen: zij maken maaltijden om aan huis te brengen of om af te halen. Dikke duim daarvoor! Maar niet iedereen heeft de spirit, kracht, inventiviteit of mogelijkheden om hier werk van te maken.
Voor al diegenen die het nu extra moeilijk kunnen krijgen, om welke reden ook, is solidariteit en eendracht nodig. Geen oeverloos gediscussieer over wie wat en wanneer doet: samen de handen uit de mouwen, zorgen voor onszelf en zorgen voor elkaar is de boodschap!