Nieuws

Het voorbije paasweekend gaf ons er reeds een voorsmaakje van: prachtig weer dat uitnodigt om gezellig en enthousiast samen iets te drinken, te barbecueën of eindeloos van een zonnetje te genieten met vrienden … het zal voor de komende zomer wellicht met minder volk, op meer afstand van elkaar en dichter bij huis moeten dan we gewoon zijn. 

Het terugdringen van het coronavirus lijkt op de goede weg maar van een overwinning is nog geen sprake. Veel hangt af van de manier waarop we ons met z’n allen willen inschakelen in het safety-plan van de overheid.

De richtlijnen die van kracht zijn, zijn noodzakelijk en niet zo lastig om te handhaven. We weten dat het tijdelijk zal zijn, dat het (veel) erger zal voorkomen en dat het welzijn en de gezondheid van iedereen ervan afhangt. Het is dus terecht dat we boos zijn op al diegenen die er toch de kantjes aflopen en denken dat het zo’n vaart wel niet zal lopen! Er valt geen goed woord te zeggen over medeburgers die zich niet houden aan de richtlijnen en de wijze adviezen van wetenschappers in de wind slaan.

Maar wat te zeggen van politici die deze instructies in twijfel beginnen trekken en openlijk op facebook zeggen de richtlijn naast zich neer te leggen? De burgemeester van de grootste stad van Vlaanderen ging onbegrijpelijk lichtzinnig om met een maatregel door de hogere overheid uitgevaardigd. Als partijvoorzitter en als burgemeester had hij kanalen genoeg om de onduidelijkheid van de maatregel desgevallend aan te tonen en er verduidelijking over te vragen.

Een burgemeester is bij uitstek de man of de vrouw die de veiligheid moet handhaven en er moet voor zorgen dat zijn burgers de richtlijnen van de hogere overheden opvolgen. Hoe kan men respect en waardigheid afdwingen tegenover beleidsmakers als een politicus zelf de draak steekt met een besliste maatregel en prompt afkondigt dat hij die niet zal opvolgen en laten uitvoeren?

Ik kan mij voorstellen dat in deze coronatijden mensen andere zorgen hebben dan de ernst van een burgemeester in vraag te stellen, maar eigenlijk is het absoluut not done en misschien wel de grofste fout die men als beleidsmaker kan maken. Het zegt veel over de inborst van de man in kwestie. Hopelijk zegt het niet veel over diegenen die hem tot op heden op handen hebben gedragen!

Marleen Vanderpoorten

De beelden die we enkele dagen geleden te zien kregen van een ziekenhuis in Cremona en van de lijkwagens in Bergamo, hadden beelden uit een horrorfilm kunnen zijn! Zoveel eenzame zieke, vaak terminale patiënten, die ondanks de helse inspanningen van hun verplegend personeel, de hel niet zouden overleven! 

“Kan niet, niet in deze tijden”, zouden we enkele maanden geleden gezegd hebben indien men het toen voorspeld zou hebben. Bergamo en Cremona zijn lieflijke, op en top moderne Noord-Italiaanse steden die, in het geheel van Italië, hun tijd eerder vooruit lijken te zijn. Ik bezocht beide steden al verscheidene keren, telkens was het spontane respect voor de netheid, de voorkomendheid, de schoonheid,…mijn deel.

In ons land zijn Italiaanse toestanden niet aan de orde, voorlopig niet en hopelijk nooit. Maar mensen worstelen ook hier met angst voor de onmiddellijke toekomst en onzekerheid voor wat in het verdere verschiet ligt: gaan wij, gaat iemand in onze omgeving ziek worden, gaan we in de toekomst onze job kunnen houden, onze afbetalingen kunnen blijven doen…???

Wat critici in de marge zich al jaren afvragen, namelijk of onze manier van leven, ons consumptiegedrag en ons druk-druk-druk gedoe, wel houdbaar blijft; of altijd meer en meer voor iedereen wel realistisch en haalbaar blijft, treedt nu als een duidelijke kernvraag naar voor. Heeft de ongebreidelde expansie op zoveel domeinen zijn grens bereikt en moeten we vaker terugplooien op de basics van het leven?

De ict-revolutie die we de voorbije decennia doormaakten, zorgt er nu voor dat “in ons kot” blijven NIET gelijkstaat met afgezonderd en afgesloten zijn. We smsen, whatsappen, gebruiken sociale media, telefoneren en vergaderen met digitale hulpmiddelen zonder problemen. Kunnen we ons nog voorstellen hoe deze pandemie ervaren zou worden, pakweg 25 jaar geleden? Zonder alle mogelijkheden die we nu hebben?

De digitale revolutie heeft ons de voorbije decennia op economisch, sociaal en communicatief vlak in een rollercoaster van mogelijkheden gestort. Dat is fantastisch en moeten we zo houden. Maar nu komt de wereld een beetje tot stilstand. Misschien kunnen alle recent verworven mogelijkheden van online te shoppen tot telewerken en skypen ons in de nabije toekomst helpen de drukte van elke dag te stabiliseren.

Zouden minder burn-outs, minder stress en minder eenzaamheid dan niet aan de orde zijn? En kunnen creativiteit, inspiratie, behulpzaamheid, solidariteit en respect voor elkaars inzet de nieuwe thema’s worden voor het komende decennium en alle decennia daarna? Of gaan we over enkele maanden over tot de orde van de dag, vlakken we de eerste helft van 2020 uit, en pikken we de draad zonder meer op waar we hem loslieten?

Dat zou een absoluut verkeerde keuze zijn! Corona dwingt ons na te denken over onze manier van leven, en dat is nodig!

We zijn het verdomd niet gewend onze dagelijkse handel en wandel opzij te schuiven en zuinig om te gaan met contacten en amusementjes. De gezondheid van iedereen staat nochtans op het spel en dus is er geen weg naast. 

We komen zo met onze voetjes op de (harde) grond in het besef dat zoveel dingen die deel uitmaken van ons leven allesbehalve vanzelfsprekend zijn, en dat we niet geleerd hebben dit blijvend te appreciëren. Etentjes, uitjes allerhande, terrasbezoekjes, onze wekelijkse sportpret, drukke markten en winkels, buitenlandse reizen…ze moeten nu allemaal even wijken voor een hoger belang, het waarborgen van de gezondheid van iedereen.

Natuurlijk is het jammer dat een reeds lang geplande en betaalde reis wordt geannuleerd, dat het feest voor de zoveelste verjaardag van een grootouder niet kan doorgaan, dat zoveel sportwedstrijden en heel veel van onze hobby’s worden geschrapt… Maar dit zijn luxeproblemen en dus bijzaak. Echte problemen moeten nu aangepakt en opgelost worden.

We mogen weer eens beseffen hoe efficiënt, performant en betaalbaar onze gezondheidszorg is, hoe aandachtig werkgevers en overheid met de zorgen van mensen omgaan en hoe begaan de onderwijsverstrekkers zijn met het welzijn en de toekomst van jongeren.

Voor veel zelfstandigen, vooral in de horeca is de deuren sluiten weliswaar een financiële ramp. De sterken onder hen nemen creatieve maatregelen: zij maken maaltijden om aan huis te brengen of om af te halen. Dikke duim daarvoor! Maar niet iedereen heeft de spirit, kracht, inventiviteit of mogelijkheden om hier werk van te maken.

Voor al diegenen die het nu extra moeilijk kunnen krijgen, om welke reden ook, is solidariteit en eendracht nodig. Geen oeverloos gediscussieer over wie wat en wanneer doet: samen de handen uit de mouwen, zorgen voor onszelf en zorgen voor elkaar is de boodschap!

Voormalig onderwijsminister Marleen Vanderpoorten nieuwe voorzitter AP Hogeschool

AP Hogeschool Antwerpen verwelkomt Marleen Vanderpoorten als nieuwe voorzitter van de raad van bestuur. Ze volgt Inga Verhaert op die sinds 2015 voorzitter was van de hogeschool. Vanderpoorten is als voormalig Vlaams minister van Onderwijs en huidig ondervoorzitter van AP goed bekend met het Vlaamse hogeschoollandschap. Gedeputeerde voor onderwijs Luk Lemmens wordt de nieuwe ondervoorzitter.

Als Vlaams minister van Onderwijs (1999 – 2004) verwezenlijkte Marleen Vanderpoorten het decreet over gelijke onderwijskansen en de hervorming van het hoger onderwijs. Ze was Vlaams parlementslid voor Open Vld en later ook voorzitter van het Vlaams Parlement. Van 1995 tot 2012 nam ze eveneens het burgemeesterschap van de stad Lier op zich, momenteel is ze er schepen. Ze was al ondervoorzitter van de raad van bestuur van AP Hogeschool Antwerpen en wordt nu dus voorzitter.

Naast de nieuwe voorzitter, wordt Luk Lemmens ondervoorzitter van de raad van bestuur. Sinds 2012 is hij eerste gedeputeerde van de provincie Antwerpen. Als gedeputeerde bevoegd voor het provinciaal onderwijs in Antwerpen en als voorzitter van het Provinciaal Onderwijs Vlaanderen kent ook hij het onderwijslandschap in de provincie en Vlaanderen goed.

“AP Hogeschool is de laatste jaren gegroeid tot een van de grootste Vlaamse hogescholen. Dat succes is mede te danken aan de inzet van onze vorige voorzitter Inga Verhaert,”  aldus Pascale De Groote, algemeen directeur van AP Hogeschool. ”We zijn erg tevreden en trots dat Marleen Vanderpoorten en Luk Lemmens dit werk willen verderzetten als nieuwe voorzitter en ondervoorzitter van onze raad van bestuur. Hun jarenlange onderwijs- en politieke ervaring zal daarbij zeker van pas komen.”

​Uitdagingen liggen klaar

Er liggen alvast enkele stevige uitdagingen te wachten. “AP Hogeschool verwelkomt dit academiejaar maar liefst 14.000 studenten. Dat zijn er 3000 meer dan vorig jaar”, aldus Marleen Vanderpoorten. “De komst van 16 nieuwe graduaatsopleidingen heeft voor een grote groei gezorgd én voor nog meer diversiteit in de hogeschool. Het belooft dus boeiend te worden.”

​Luk Lemmens: ”De inkanteling van graduaatsopleidingen zoals de lerarenopleiding stelt ons voor enkele capaciteitsuitdagingen. Met de bouw van nieuwe campussen komen we daaraan tegemoet. Daarnaast grijpen we deze kans ook graag aan om te werken aan een verdere kwalitatieve uitbouw van de graduaatsopleidingen. Het provinciaal volwassenenonderwijs bracht immers niet alleen degelijke opleidingen mee maar ook veel expertise. ”

Op de OCMW-raad wordt het voorstel besproken 52 ha bos, eigendom van het OCMW van Lier te verkopen voor 1,7 miljoen euro aan het Vlaamse Agentschap Natuur en Bos (ANB).

Dit is bijna de helft van de hoeveelheid bos die het OCMW vandaag in eigendom heeft (120 ha). De bossen die ANB koopt zijn grotendeels gelegen buiten de stad. Wat is de meerwaarde van de verkoop van deze bossen aan een andere overheid, hoorde ik de collega’s al vragen? Er komt toch geen bos bij? Het verandert alleen van eigenaar. Dat is niet helemaal juist.

ANB koopt bossen over gans Vlaanderen met de bedoeling de opgekochte (en waardevolle) bossen aan elkaar te linken via groene corridors zoals bomenrijen en houtkanten. Daardoor ontstaat een netwerk waarin dieren zich gemakkelijker kunnen verplaatsen.

De bossen worden ook Vlaamsbreed op een professionele manier onderhouden, wat evidenter is voor een Vlaamse overheidsinstelling dan voor een lokaal bestuur. Tegelijkertijd krijgt ons personeel handen en uren vrij om de bossen in of in de onmiddellijke omgeving van Lier goed te onderhouden en desgevallend open te stellen voor het publiek.

Een deel van de opbrengst van de verkoop zal vanzelfsprekend opnieuw geïnvesteerd worden in aanplanting van bossen op vrijgekomen landbouwgrond, waarvoor trouwens ook op extra subsidie van de overheid kan gerekend worden.

Gaan voor goed onderhouden en meer bossen op ons grondgebied is dus de opdracht. Het is een heel belangrijke actie in het globale kader van het klimaatactieplan. Gewoon doen!

Dit jaar wordt voor de 31ste keer Open Monumentendag georganiseerd. De stad Lier neemt opnieuw deel en plaatst een aantal spraakmakende monumenten op haar grondgebied in de kijker.

Veel aandacht gaat daarbij o.a. naar ons begijnhof. Het Lierse begijnhof is niet alleen UNESCO werelderfgoed maar wordt de volgende jaren, met steun van de Vlaamse overheid, ook onderworpen aan een grootschalige restauratie van zowel openbaar domein als gebouwen.

“Uitstekend moment dus om de plannen en de fasering van de werken toe te lichten en de bezoekers te laten binnenkijken in de reeds gerestaureerde woningen van de Symforosastraat. De betrokken architecten zorgen voor deskundige commentaar en vertellen over het verleden en de toekomst van wat ongetwijfeld de parel van onze stad wordt” , zegt schepen van patrimonium en onroerend erfgoed Marleen Vanderpoorten.

Uiteraard kan u ook een kijkje nemen in andere monumenten die worden opengesteld. U kan genieten van de unieke sfeer in onze historische binnenstad waar respect voor erfgoed, toegankelijkheid en aangenaam verpozen hand in hand gaan.
Veel plezier!

Bezoekers zijn die dag welkom van 12 tot 16 u om de verjaardag mee te vieren. Het dienstencentrum kende vorig jaar een “vliegende start”,  biedt sindsdien elke weekdag heel betaalbare maaltijden aan en heeft een interessant informatief en recreatief weekprogramma.

Samen met het Hooiktse dienstencentrum De Waaier en de drie antennepunten in De Komeet, Rosmolen en De Kroon bieden de centra opvang en zorgen ze voor sociaal contact. Een bezoek meer dan waard!

Eveneens op 30 april had het jaarlijkse scholierenparlement plaats. Leerlingen van de 3de graad van scholen uit Lier, Herentals, Boechout en Vorselaar gaan er traditioneel in discussie met politici uit Boechout en Lier.

Dit keer waren de thema’s o.a participatie en meer bepaald de betrokkenheid van jongeren bij verkiezingen (of het gebrek eraan) en het openbaar vervoer tijdens de weekendnachten.

Namens het Lierse schepencollege was Marleen Vanderpoorten present om de realisaties van het Lierse stadsbestuur inzake inspraak en participatie van jongeren toe te lichten.

Dinsdag 30 april vond in Lier de 4e jobbeurs voor laaggeschoolde jongeren plaats. 500 jongeren werden uitgenodigd om een keuze te maken voor sollicitatie bij 23 werkgevers.

Het unieke aan de beurs is dat ze telkens wordt voorbereid door de jongeren zelf. Dit keer hebben 25 jongeren zich spontaan opgegeven om de job vorm te geven: de standen uit te bouwen, het onthaal te verzekeren, voor hapjes en drankjes te zorgen.

Onder de deskundige begeleiding van prima coaches van de VDAB is de beurs op deze manier al een mooi project van samenwerking voor creatieve jongeren die de handen uit de mouwen weten te steken.

Eind vorige week werden de kandidatenlijsten voor het Vlaams parlement en de  federale Kamer voor de verkiezingen van  zondag 26 mei ingediend.

In de provincie Antwerpen gaan voor de Lierse Open Vld Marleen Vanderpoorten (lijstduwer effectieven Vlaams parlement), Walter Grootaers (plaats 17 effectieven Vlaams parlement) en Els Hendrickx (plaats 11 opvolgers Kamer) onze blauwe kleur verdedigen!