februari 2020

Open Vld is graag op de uitnodiging ingegaan een bezoekje te brengen aan de markt. Zeer aangenaam verrast waren we door de vriendelijke ontvangst en, vooral, de motivatie die de leerlingen aan de dag legden bij het uitwerken en voorstellen van “hun” partij.

Hierbij verdienen niet alleen de leerlingen, maar ook de school en de leerkrachten een dikke pluim wegens het slagen van dit toch niet evidente project. In tijden dat meer sympathie wordt geoogst met het afbreken van politiek en politici dan met het verdedigen ervan, vraagt het wellicht enige overtuigingskracht leerlingen zo gedreven op weg te zetten.

Het is nochtans ongelooflijk belangrijk dat jonge mensen op school het belang van politiek leren inzien: politiek bepaalt immers voor een groot stuk de manier waarop ook zij leven. Aan de kant gaan staan en kritiek leveren is altijd het gemakkelijkst maar levert geen zoden aan de dijk. Met dit initiatief leren jongeren niet alleen wat politiek en politieke partijen inhouden, ze leren er ook over discussiëren, overleggen over oplossingen en compromissen sluiten… En is dat nu net niet superbelangrijk in ons land en in onze tijd?

Leuke kanttekening voor mijn bezoek aan de markt: ik ontmoette er na zoveel jaren opnieuw mijn vroegere collega in de Vlaamse regering, Mieke Vogels. Twintig jaar geleden waren we goede teamgenoten in de ploeg van toenmalig minister-president Patrick Dewael, Mieke was bevoegd voor welzijn, ik voor onderwijs. We bewaren allebei heel goede herinneringen aan die periode in onze loopbaan. Ik moet eerlijk toegeven dat de teamspirit toen pertinent aanwezig was, wat ik nadien niet meer heb meegemaakt.

Na jarenlang zoeken naar de best mogelijke nieuwe locatie voor het sociaal restaurant Kome Nete, is eindelijk de kogel door de kerk. Komen Nete zal in de zomer Den Hof aan de Maasfortbaan verlaten en zijn intrek nemen in het Karthuizershof, voormalige feestzaal van de socialistische mutualiteit.

We bereikten een akkoord met de Voorzorg dat inhoudt dat de stad de zaal huurt voor een lange periode, en deels verbouwt om ze geschikt te maken als onderkomen voor een sociaal restaurant EN een sociale kruidenier.

In de volgende maanden zullen de werkzaamheden uitgevoerd worden door de stadsdiensten, in juni wordt er verhuisd en in september wordt de nieuwe huisvesting feestelijk geopend.

Er zullen dan dagelijks activiteiten plaatsvinden die breder gaan dan eten in een sociaal restaurant. Er zal voor een passend aanbod aan informatie voor de betrokken doelgroep gezorgd worden. Ook vrijetijdsactiviteiten zullen dagelijks georganiseerd worden in samenwerking met externe verenigingen.

Ook al gaat het in welzijn, net zoals in onderwijs, in eerste instantie over de inhoud van projecten en initiatieven, een mooie en comfortabele huisvesting geeft altijd een boost en zet aan tot meer tevreden (samen)werken.

Met deze nieuwe locatie geeft onze stad concreet aan dat het haar ernst is met het bestrijden van armoede en ongelijkheid. Een mooi project krijgt op deze manier zekerheid en respect!

De verkiezing van een nieuwe voorzitter voor een partij, zeker voor onze partij, zou een feest moeten zijn.

Kandidaten kunnen in debat gaan met elkaar over hun programma, over hun visie over tal van thema’s en over de toekomst van de partij, ze kunnen afdelingen bezoeken en daar met leden praten en van gedachten wisselen,… Kortom het kan een gelegenheid zijn de brede schare van sympathisanten tegemoet te treden, te luisteren naar wat er leeft en daar op in te spelen.

Zo zou het kunnen zijn: een feest met zuivere democratische regels en geplogenheden waar iedereen zich aan houdt en iedereen het voordeel van inziet. Natuurlijk heeft elke (voorzitters)verkiezing ook haar bitse en kleine kantjes maar zolang dit randfenomenen blijven is het geen probleem.
Na een voorzitterswissel moet de strijd gestreden zijn en moet een team eendrachtig aan de slag voor een liberale toekomst.

De kandidaat-voorzitters voor Open Vld moeten daarom dringend samen zitten om te praten over een waardige campagne die alleen zij te voeren hebben. Geen co-piloten die met modder gooien en hun eigen agenda als prioriteit zien, geen onheuse aanvallen of messteken in de rug van diegenen die men tot voor kort de hielen likte. Leiderschap toont zich niet door aan te vallen wat men pretendeert lief te hebben.

Er is veel gebrek aan teamgeest in onze politieke partijen en structuren. Op alle niveaus lijken politici meer met zichzelf dan met hun partij bezig te zijn. Het ego-gehalte van de gemiddelde politicus is dramatisch hoog.
Ik hoop dat onze kandidaat-voorzitters dit tijdig inzien en het tij doen keren.

Als we niet willen dat meer en meer sympathisanten ons de rug toekeren, is dat de eerste stap die gezet moeten worden: een waardige campagne met duidelijke boodschappen voor een positieve samenleving, ego’s afleggen en teamspirit creëren!