Vorige vrijdag is de zomervakantie ingegaan voor leerlingen en (een groot deel van de) studenten na een bloedhete week. Deze werd extra gekruid door goede (of minder goede) rapporten, afscheid nemen van jufs, leraren en soms ook van klasgenootjes die verhuizen naar andere scholen.
Emoties waren dus wel aan de orde. Veel blijdschap over de puike prestaties van onderwijzend personeel was vaak de hoofdtoon in gesprekken met directies, ouders en jongeren zelf. En dat deed deugd! Na een schooljaar met al te veel geklaag en gezeur over het dalend onderwijsniveau, lastige jongeren en onderbetaalde onderwijsjobs, was het hartverwarmend de andere zijde van de medaille eens belicht te zien.
Ik blijf het ontzettend jammer vinden dat de job van leraar bijna uitsluitend negatief in de media komt terwijl ze net zo boeiend op veel vlakken, zo toekomstgericht en zo inspirerend is! Pleistertje op de wonde voor mij persoonlijk: mijn kleinzoontje die in september voor het eerst naar de middelbare school gaat, heeft mij toevertrouwd dat hij leraar Frans wil worden! Dat zijn papa dat ook is, is er misschien niet vreemd aan. En dat hij een prima leraar zal worden, daar ben ik nu al van overtuigd.
Maar alle gekheid op een stokje: het blijft voor de nieuwe Vlaamse minister van Onderwijs nog steeds de belangrijkste opdracht goede en voldoende leraren voor de klas te krijgen. Bij de goede leraar start alles: de inhoud, de attitude, de vaardigheden. Goede leraren tillen jongeren boven zichzelf uit, kunnen talenten ontdekken en motiveren. Leraar worden zou geen tweede of derde beroepskeuze mogen zijn, geen negatieve keuze, geen alternatief voor iets wat niet bereikbaar is.
Meer waardering, meer begeleiding bij de start, meer doorgroeimogelijkheden maar vooral een positievere beeldvorming in het algemeen zijn absoluut aan de orde.
Werk voor de nieuwe minister dus, maar zeker ook voor de media en voor ons allen: leraren op een constructieve manier in beeld brengen, dat doen we samen!
Recente reacties