april 2019

Het is een open deur intrappen te zeggen dat de verkiezingen van 26 mei heel belangrijk zijn! Verkiezingen zijn dat altijd: ze maken het mogelijk dat alle kiezers hun waardering of afkeuring voor het gevoerde beleid kunnen uiten en er al dan niet voor opteren om dit beleid verder te zetten.

Open Vld heeft met sterke ministers een serieuze stempel gedrukt op de federale en Vlaamse regering. Bij de bevoegdheden van onze ministers voelt onze partij zich goed en dat was ook te merken aan  de genomen beslissingen: op de domeinen financiën, digitalisering, energie, migratie, volksgezondheid en cultuur is een mooi parcours afgelegd. Wij willen dit graag verder zetten.

Ook over onderwijs, ethische kwesties, mobiliteit, welzijn, werk en ondernemerschap is onze partij vooruitziend en vooruitstrevend in haar standpunten. Redelijke en goed overwogen uitgangspunten koppelen aan “hartelijke” beslissingen is ons kenmerk.

In Lier gaan we met drie kandidaten de stembusstrijd aan: Walter Grootaers (plaats 17 Vlaams parlement), Els Hendrickx (11de opvolger Kamer) en ikzelf als lijstduwer voor het Vlaams parlement hopen op veel steun van veel Lierenaars en andere kiezers uit de provincie Antwerpen.

Walter heeft al een aantal campagnes achter de rug en is intussen een electorale zekerheid gebleken. Voor Els is het de eerste campagne op een federale lijst nadat ze zich vorig jaar bij de gemeenteraadsverkiezingen helemaal “gesmeten” heeft. Mooi zo!

Ikzelf ga mijn 19de en wellicht laatste campagne in. Nu weliswaar als lijstduwer en steun voor de lijst maar nog altijd met veel plezier. Aan de kant staan terwijl de partij veel steun en stemmen kan gebruiken? Dat zit er vandaag nog niet in.

Ik hoop dat veel kiezers meer dan ooit beseffen dat Open Vld, als enige partij, voluit gaat voor vrijheid en voor vrije mensen. En ons daarom steunen! Alvast bedankt!

Als schepen van participatie en wijkwerking heb ik mij de voorbije weken helemaal ondergedompeld in literatuur en goede praktijkvoorbeelden over dit onderwerp.

Participatie en wijkwerking is immers als belangrijk item opgenomen in ons bestuursakkoord en moet daarom nog voor de zomervakantie uitgetekend worden in een conceptnota.

Woorden die ik voortdurend tegenkom in teksten over het onderwerp zijn “draagkracht”, “openheid”, “vertrouwen” en “dialoog”. In discussies met collega’s en medewerkers merk ik ook vaak de compleet verschillende invulling van het woord “participatie”. Terwijl sommigen participatie verengen tot “informatie verstrekken” wil de andere kant van het spectrum liefst elke politieke beslissing laten afhangen van een “volksvergadering.”

Geen van beide zijn realistisch en ook niet te verkiezen. Elk participatietraject start weliswaar bij “informeren”, het is ook de eerste trap op de participatieladder, maar inspraak en samenspraak bakenen we best goed af en overleggen doen we idealiter met een publiek dat de grenzen en het kader kent.

Het zal daarom heel belangrijk zijn  in onze conceptnota duidelijk te maken wanneer we informeren, wanneer we luisteren, wanneer we overleggen en wanneer we medezeggenschap organiseren, met wie we dat doen en op welke manier we dit organiseren.

Werk maken van participatie vergt tijd, veel energie en inzet van bekwame mensen die het participatiegegeven in de vingers en (vooral) in het hart dragen. Werk maken van participatie eist ook vooral een politiek bestuur dat ruimte wil geven aan bottom-up besluitvorming, een andere manier van omgaan met beslissen en met beslissingsprocessen.

Alleen al de geesten scherpstellen en een open mind creëren, gericht op luisteren en niet op het eigen gelijk, vraagt inspanningen van elke bestuurder.

Werk aan de winkel! Maar…we zijn er klaar voor!