Monthly Archives

november 2018

Onderwijstop (nog steeds) geen afspiegeling van onderwijsrealiteit!

By | Weblogberichten

Vorige week werd door ICOR (Interuniversitair Centrum voor Onderwijsrecht en –beleid) 60 jaar Schoolpact in de kijker geplaatst. Tal van eminente sprekers die zowat het ganse onderwijsveld vertegenwoordigden hielden er toespraken, gingen in debat of probeerden (voorzichtig) een knelpuntje in het huidige onderwijsbeleid bloot te leggen. Voorzichtig inderdaad, want het moest vooral een viering worden en geen stekelig over en weer gediscussieer.

Geen zwaar inhoudelijke statements dus. Van de plenaire vergadering op de openingsavond is mij ook niet veel bijgebleven. Wat mij wél is opgevallen en bovenmate gestoord heeft, is dat de impact van het katholiek onderwijs op het beleid en van zijn getrouwen in allerlei organisaties opnieuw zoveel duidelijker aanwezig is dan pakweg 10 jaar geleden. Dit hoorde ik niet zozeer in de tussenkomsten en toespraken maar ik zag het aan de invulling van namen naast functies. Door de aard en de initiatiefnemers van de manifestatie zal dit beeld ongetwijfeld disproportioneel versterkt zijn, maar toch…

Ik had zelf wat studiewerk verricht in aanloop naar de bijeenkomst en had veel teksten herlezen, van anderen en van mezelf, die in de periode van het ontstaan van het decreet over gelijke onderwijskansen (het onderwerp waarover ik moest spreken) gepubliceerd werden.

We schreven toen 2002. Inschrijvingsrecht in alle scholen, voor alle kinderen, was één van de pijlers waarop het decreet uitgewerkt werd. Het was ook één van de discussiepunten waar de toenmalige CD&V-oppositie stevig tegen van leer trok. Volgens hen moesten scholen immers de vrijheid hebben leerlingen te weigeren…

Ik blijf erbij dat het decreet nooit zou zijn goedgekeurd in een andere dan paarse Vlaamse regering. Een regering met CD&V zou veel meer de kant van het (soms elitaire) katholiek onderwijs gekozen hebben en veel minder die van de gelijke onderwijskansen in alle scholen.

Het decreet is door de onverzettelijkheid van de toenmalige paarse meerderheid onder mijn ministerschap goedgekeurd, en heeft, ondanks de wijzigen en bijsturingen die er sindsdien aangebracht zijn, stand gehouden. Het is echter tot dusver de enige beleidsmatige stap die gezet is om de almacht van de katholieke scholen in te perken.

In tijden waarin, nog steeds, ongeveer 75% van de ouders hun kinderen naar katholieke scholen sturen terwijl tegelijkertijd de “ontkerkelijking” met rasse schreden toeneemt, zou men kunnen verwachten dat ouders en jongeren de “K” in het pedagogisch project meer en meer in vraag zouden stellen. Daarenboven wordt het katholiek onderwijs, anders dan vroeger, voor bijna volle 100% betaald door de overheid: is het dan niet hoog tijd dat meer pluralistische projecten in meer scholen aan de orde zijn?

Regelmatig hoor ik ouders de “K” in vraag stellen maar hun kinderen toch vrolijk elke morgen aan de “K”-school afzetten…Ik vraag hen dan of ze weten waar die “K” voor staat. Ik zie ze denken “kwaliteit” maar ze durven dat nog net niet zeggen …

Misschien toch tijd als Open Vld hier klare taal te spreken?

ICOR viert 60 jaar Schoolpact

By | Nieuws

In  de statige Koninklijke Vlaamse Academie vierde ICOR, Interuniversitair Centrum voor 0nderwijsrecht, de 60ste verjaardag van het Schoolpact met een academische zitting onder de titel “Verleden kijkt naar toekomst”.

Hierbij liet ICOR de voormalige onderwijsministers aan het woord over hoe zij kijken naar het onderwijs in 2030. Willy Claes, Luc Van den Bossche,  Luc Martens, Frank Vandenbroucke en Marleen Vanderpoorten verwoordden hun visie hieromtrent waarna een aantal jonge academici reflecteerde en de huidige onderwijsminister Hilde Crevits hierop concludeerde.

De vraag of kwaliteitsonderwijs gelijke kansen in onderwijs in de weg zal staan, of omgekeerd, liep als een rode draad doorheen de gesprekken. De problematiek werd in werkgroepen verder uitgediept en zal ongetwijfeld de onderwijsgemoederen blijven beroeren in de komende tijd.

LVV-LVSV organiseerden succesvolle onderwijsavond

By | Nieuws

Donderdag 22 november organiseerden het Liberaal Vlaams Verbond (LVV ) en  het Liberaal Vlaams Studentenverbond (LVSV) in Brussel een debat over actuele onderwijsthema’s. Uitgenodigd om hun visie te komen uiteenzetten waren Marleen Vanderpoorten, als voormalig minister van Onderwijs en Caroline Pauwels, de huidige rector van de VUB.

Beide sprekers vonden elkaar vrij gemakkelijk in het aanreiken van actuele knelpunten en van de oplossingen ervoor. Zo werd er gedebatteerd over de hervorming van het secundair onderwijs, de noodzaak van  het gelijke kansenbeleid in onderwijs en de urgentie om meer excellente studenten in de lerarenopleiding te krijgen.

Ook de zaal werd aan het woord gelaten waarbij vooral het talenbeleid in het onderwijs, de psychische problemen van veel leerlingen en de financiering van het hoger onderwijs aan bod kwamen.

De voorzitter van het LVV, Clair Ysebaert en het jonge Brusselse parlementslid, Franc Bogovic, modereerden de avond en pleitten beiden voor meer aandacht vanwege moederpartij Open Vld voor het onderwijsthema. Dat laatste konden beide sprekers alleen maar mee onderstrepen.

Leren solliciteren voor meer kans op werk

By | Nieuws

Meer, vooral laaggeschoolde mensen aan het werk krijgen behoort al langer tot de prioriteiten van het Lierse stads-en OCMW-bestuur. Op de vorige raad werd, op voorstel van voorzitter Marleen Vanderpoorten akkoord gegaan met een nieuw project: JobateLIER. Het gaat om een methodiek die  werkzoekenden bijstaat bij hun zoektocht naar werk.

Er wordt, in groep, gezocht naar vacatures, digitaal gesolliciteerd, sollicitatiegesprekken aangeleerd,… Door de positieve groepsdynamiek geraken werkzoekenden extra gemotiveerd in hun zoektocht naar werk.

De werking wordt voorbereid in december, in januari 2019 gaat ze ook effectief van start in de refter van het stadskantoor op de Dungelhoeff.

Zes nieuwe getuigschriften mobiele horeca-opleiding

By | Nieuws

Maandag 12 november kregen zes jonge afgestudeerden van de mobiele horeca-opleiding hun getuigschrift in bistro Het Looks, één van de opleidingsverstrekkers.

De mobiele horeca-opleiding is een initiatief van stad/ OCMW, VDAB en opleidingen Horeca Vorming Vlaanderen om jonge werkzoekenden snel en ter plekke tot een getuigschrift te leiden.

De vacatures in de Horeca zijn immers talrijk en de laaggeschoolde werkzoekenden zijn ook talrijk maar toch vinden ze elkaar nauwelijks. Daar biedt deze opleiding een oplossing voor. De jonge gediplomeerden worden nu naar een passende reguliere job toegeleid wat voor sommigen onder hen overigens al gelukt is.

Niet zomaar overgaan tot de orde van de dag…

By | Weblogberichten

De verkiezingen in Lier zijn positief verlopen voor N-VA en Open Vld. De coalitie tussen beide partijen wordt voortgezet met een eerder krappe meerderheid, maar dat heeft ook in de vorige bestuursperiode voor geen enkel probleem gezorgd. Er zullen enkele nieuwe schepenen in het college komen en met de bevoegdheden wordt wat geschoven. Klaar is Kees dus? Over tot de orde van de dag? Neen, dat  nu ook weer niet.

Tijdens de verkiezingscampagne werden er veel standpunten naar voor gebracht, door alle partijen maar vooral onze partij heeft haar duit hierbij meer dan behoorlijk in het zakje gedaan. Ook al maken we reeds sinds 1983 deel uit van de Lierse coalitie en hebben we heel die tijd de visie voor de toekomst van Lier uitgetekend en mee vormgegeven in de praktijk, het is niet bedoeling om nu zomaar de lijn door te trekken.

De maatschappij evolueert immers razendsnel, ook Lier wordt elke dag diverser, de beleidsuitdagingen zijn immens… Daarom moet elke politicus dagelijks nadenken over de manier waarom hij of zij deze nieuwe uitdagingen wil aanpakken, met welke partners en met welke hedendaagse hulpmiddelen.

Open Vld heeft tijdens de campagne voluit de kaart getrokken van participatie, wijk-en burgerbetrokkenheid en wil dit nu als belangrijkste beleidsthema ook vormgeven in het nieuwe bestuur. Het moet één van de nieuwe accenten worden in de komende  bestuursperiode.

Onze partij is altijd voortrekker geweest van inspraak en medezeggenschap. Zelf heb ik tijdens mijn ganse politieke carrière gehamerd op het belang van samenspraak en medebestuur: als jong Vlaams parlementslid heb ik het voorstel van decreet op de leerlingenraden (vanuit de oppositie) goedgekeurd gekregen, als minister van Onderwijs heb ik werk gemaakt van het participatiedecreet, in Lier heb ik gewerkt aan klachtenbehandeling en wijkmanagement.

Het is nu tijd om de kers op de taart te plaatsen en een brede burger-en wijkparticipatie en –betrokkenheid definitief op gang te trekken in onze stad. Mensen zijn daar klaar voor, ze verwachten deze volwassen vorm van bestuur als nooit tevoren. Beter dan wie ook, besef ik dat deze inspraakvisie niet mag leiden tot eindeloos gepalaver of tot het recht van de sterkste waarbij altijd dezelfde roepers het laken naar zich toe proberen te trekken.

Ik ben er echter ook van overtuigd dat door goed te luisteren naar alle mensen en dan pas plannen te maken en beslissingen te nemen, een bestuur aan draagkracht kan winnen. Openheid leidt uiteindelijk altijd tot respect en tot betere beslissingen.

Een slechte week voor de politiek

By | Weblogberichten

De discussie over de benoeming van CD&V-er Steven Vanackere als nieuwe gouverneur van de Nationale Bank was nog in volle gang toen onze partij compleet werd meegesleurd in de gouverneurssaga van de provincie Oost-Vlaanderen.

Au fond is het boeiend en nodig te discussiëren over de manier waarop topmandaten in ons land worden ingevuld. Het enige wat echter na deze week van de moddergevechten blijft hangen bij de publieke opinie, is het platte getouwtrek tussen politieke partijen om HUN kandidaat op een goedbetaalde plek te krijgen.

Het smaakt bitter dat het nota bene over de aanstelling van een gouverneur ging, het ambt waarvan de bekleders er altijd prat op gingen, en er ook in slaagden, om zich boven het politieke gehakketak als bruggenbouwers op te stellen.

Politieke benoemingen, het blijft een moeilijke kluif. In de (meeste) lokale besturen is hier al heel lang komaf mee gemaakt. Onder lichte dwang overigens van dezelfde Vlaamse overheid die nu intern zo verdeeld is over haar eigen benoeming.

Toen ik in 1995 burgemeester was geworden in onze stad, heeft het schepencollege niet zolang daarna unaniem beslist over te gaan naar vergelijkende examens. Daardoor wordt altijd een rangschikking gemaakt en wordt altijd de eerst geplaatste aangesteld. Zonder bemoeienis van wie ook.

Sindsdien wordt er in ons schepencollege nooit nog gediscussieerd over de aanstelling van wie dan ook. Ook in veel andere organisaties is dit de regel. Om volledige objectiviteit te waarborgen moet er natuurlijk wel worden op toegekeken dat de “macht” om de zaken naar de hand te zetten niet verplaatst wordt naar gericht samengestelde jury’s bijvoorbeeld. Dit vraagt enige oplettendheid en verantwoordelijkheid vanwege bestuurders. Maar dat is natuurlijk ook hun opdracht.

Bij benoemingen op het hoogste politieke niveau blijft de spanning tussen objectief en politiek benoemen bestaan. Alle kandidaten voor (top)benoemingen hebben trouwens een minder of meer uitgesproken politieke mening, ze zullen dus ook altijd van één of andere sympathie kunnen “verdacht” worden, ook al hebben ze officieel geen partijlidkaart.

Pleiten voor een examen met assessment, 100 kandidaten de procedure laten doorlopen en dan beginnen ruziemaken over het al dan niet correcte doorlopen van deze aanstellingsprocedure, is natuurlijk al te dwaas. Ofwel was het dossier niet goed voorbereid, ofwel heeft men hierover geen afspraken gemaakt in de Vlaamse regering (bijvoorbeeld: we moeien ons in geen geval), ofwel is het een maat voor niets geweest.

Voor mij is er maar één mogelijke procedure voor functies zoals die van gouverneur van de Nationale Bank en gouverneur van een provincie en dat is een selectie door het parlement, administratief voorbereid door de betrokken federale of Vlaamse administratie, en verder in alle openheid georganiseerd in een bijzondere parlementscommissie.

Iedereen zal kunnen toekijken en alle commissieleden zullen vragen kunnen stellen: geen enkele politicus zal het zich kunnen veroorloven niet de meest geschikte kandidaat voor te dragen. Een moderne democratie waardig! Het vertrouwen tussen burger en politiek zal er wel bij varen!

 

OCMW koopt woningen van de kerkfabriek

By | Nieuws

In het kader van de restauratie van ons Lierse begijnhof heeft de OCMW-raad beslist 17 woningen van de kerkfabriek over te kopen. Momenteel bezit het OCMW reeds 2/3 van het woningbestand van het begijnhof. Door de aankoop van de woningen zal dat ongeveer op 4/5 komen.

De aankoop is te verantwoorden omdat op deze manier meer woningen sneller en éénvormiger zullen kunnen gerestaureerd worden, en door 1 eigenaar zullen beheerd worden die tegelijkertijd kan toekijken op het respect en de goede zorg voor dit werelderfgoed.

Daarenboven kan het OCMW rekenen op een hogere subsidie vanwege de Vlaamse overheid dan de kerkfabriek en kan de kerkfabriek met de vrijgekomen middelen o.a. haar kerken sneller restaureren.

Last but not least zorgen de gerestaureerde woningen voor welgekomen huurinkomsten die het sociaal beleid van onze stad ten goede komen.